Focus op het goede in het kind

Als je steeds let op een bepaalde eigenschap van een kind en die eigenschap vaak benoemt, dan zal het kind steeds vaker die eigenschap laten zien.

Bijvoorbeeld: als een kind snel boos wordt in de klas en alle kinderen klagen erover en de leerkracht legt in gesprekken met de ouders steeds de nadruk op de boosheid en iedereen probeert er wat tegen doen… dan gaat er heel veel energie naar die boosheid toe. De boosheid in het kind wordt sterker omdat steeds bevestigd wordt dat het kind snel boos wordt. Het kind wordt als het ware met die boosheid geïdentificeerd en het kind gaat denken dat hij/zij nou eenmaal zo is en blijft.

Wil je weten hoe je dit kunt veranderen? Ik vertel graag over de manier waarop ik denk/werk, omdat ik hoop dat anderen er iets aan hebben. Ik heb o.a. tijdens mijn werk in de jeugdzorg, kinderopvang en huiswerkbegeleiding ervaren dat deze manier werkt en ook préttig werkt. Want mijn manier is niet bestraffen en onderdrukken, maar het vergroten van vaardigheden en vertrouwen.

Ik neem nu het snel boos worden als voorbeeld, maar het werkt in principe ook bij andere eigenschappen. Het is belangrijk om je te richten op de goede eigenschappen van het kind. Ieder kind heeft die in zich, maar het kan zijn dat het kind die goede eigenschappen (nog) niet kan tonen.

Benoem niet langer de boosheid. Richt je niet langer op het áfleren van de boosheid, maar op het áánleren van eigenschappen die het kind nodig heeft om het ongewenste gedrag te verminderen. Je kunt denken aan geduld, dankbaarheid, inleving in anderen, op tijd rust nemen, aardig zijn voor zichzelf, dingen in perspectief zien.. Complimenteer het kind wanneer het kind wacht, wanneer het kind behulpzaam of flexibel is. Moedig het kind aan wanneer het kind verwoordt wat er in hem/haar omgaat. Stimuleer gevoelens rustig te uiten in plaats van ze op te kroppen. Want bij opkroppen bouwt de spanning zich op en knalt het ooit ineens eruit. Want ook hier geldt: The Inside Needs Expression.. Dat eruit knallen zal steeds sneller gaan als dat vaker gebeurt.

Verleg de focus naar de goede eigenschappen zodat die versterkt worden. Dan zal de boosheid vanzelf minder vaak voorkomen en uiteindelijk niet meer zo’n rol spelen. Onderdruk dus niet de boosheid in het kind! Vertrouw erop dat het kind op andere manieren leert kijken en op andere manieren leert omgaan met situaties en dat daardoor de boosheid niet meer de boventoon in het kind zal gaan voeren.

Om bijvoorbeeld geduld aan te kunnen leren, heeft een kind situaties nodig waarin geduld gevraagd wordt, zodat hij/zij ermee kan oefenen en kan ervaren hoe het voelt. Een kind kan geen geduld leren wanneer altijd alles metéén wordt gedaan wat het kind eist. (Geef het kind dus niet steeds zijn/haar zin om boosheid te voorkomen) Dus ja, af en toe is het beter om het kind even te laten wachten, of het kind dat nou leuk vindt of niet. Reageer dan niet boos terug wanneer het kind allerlei frustraties uit. Blijf zelf het goede voorbeeld geven. Gaat dat een keertje niet goed (heb je toch een negatieve gedachtenstroom over het kind gekregen, de deur dichtgesmeten, heb je teruggesnauwd, of heb je een diepe afwijzende zucht laten horen?) dan kun je dat achteraf kort bespreken met het kind. Vertel bijvoorbeeld dat jij het ook wel eens moeilijk vindt om goed te reageren, dat jou dat spijt, dat je je best blijft doen en dat jij erop vertrouwt dat het steeds beter zal gaan.

Rolmodellering is de krachtigste manier waarop kinderen gedrag leren. Ze kijken naar je om te begrijpen hoe ze zich kunnen gedragen, hoe ze problemen kunnen oplossen en hoe ze met anderen kunnen omgaan.

Ik zie je,

Tine