Locus of control
Tine de Jong - Veenstra • 3 mei 2012
Voor zelfbeschikking heb je een interne locus of control nodig.

Ken je de Vier Vrijheden, die President Roosevelt voor het eerst in 1941 noemde? Freedom of speech and expression, Freedom of worship, Freedom from want, Freedom from fear.
Stel, je hebt dat allemaal: voldoende eten, drinken en verzorging, plus een plek om te wonen, de vrijheid om voor je mening en je godsdienst uit te komen en dat alles zonder vrees. Ben je dan vrij? Of is daar nog meer voor nodig? En zo ja, wat dan? Moeten je omstandigheden aan bepaalde voorwaarden voldoen om vrij te zijn, of moeten je eigen capaciteiten aan bepaalde voorwaarden voldoen om vrij te zijn? En is vrij zijn hetzelfde als je vrij voelen?
Voor mij heeft vrijheid sterk te maken met zelfbeschikking.
Met zelfbeschikking bedoel ik niet dat iedereen zijn eigen gang moet kunnen gaan zonder daarbij rekening te hoeven houden met anderen en dat niemand zich met elkaar mag bemoeien. Ik bedoel met zelfbeschikking: de vrijheid die iemand heeft om te leven op een manier waar diegene zelf achter staat, een manier die bij diegene past, die authentiek is.
Voor zelfbeschikking heb je een interne locus of control nodig: het besef dat je invloed kunt uitoefenen op jouw omgeving en jouw resultaten. Natuurlijk heb je niet álles in de hand, het leven is niet geheel maakbaar. Maar als je een interne locus of control hebt, ben je bereid om te leren van je fouten en te zoeken naar oplossingen. Je laat je minder beïnvloeden door anderen.
Als je géén interne locus of control hebt, maar een externe locus of control, dan heb je het idee dat gebeurtenissen je overkomen zonder dat je er iets aan kunt doen. Je gelooft dat andere mensen en het lot alles voor jou bepalen. Je legt de verantwoordelijkheid altijd bij iets of iemand buiten jezelf, zonder kritisch naar jezelf te kijken. Deze externe locus of control wekt probleemgedrag op. Slachtoffergedrag. “Het maakt toch niet uit wat ik doe, dus ik kan net zo goed niets doen of alleen maar doen waar ik nu zelf zin in heb.” Dan lijkt het misschien of je vrij leeft, maar dat doe je niet echt. Want je gedrag komt voort uit hulpeloosheid, niet vanuit vrijheid.
5 mei vieren we onze vrijheid. Dat is mooi, vind ik. Want ik vind het belangrijk om stil te staan bij de vrijheid en ook bij de verantwoordelijkheid die ieder van ons heeft om die vrijheid voor elkaar te waarborgen.
Ik zie je,
Tine de Jong-Veenstra
PS: Voel je vrij om een reactie achter te laten… 🙂